Skip to main content

Strona 1 z 2

       Dziewiętnastoletni Henryk Sienkiewicz spędził w leżącym na skraju Płońska Poświętnem rok swojego życia - od sierpnia 1865 roku do sierpnia 1866 roku.
W chwili przyjazdu Sienkiewicza, wieś zamieszkiwało około 180 mieszkańców, którzy swe produkty rolne sprzedawali w Płońsku, ważnym, dzięki położeniu na szlaku wiodącym do Gdańska, Królewca i Warszawy; ośrodku rzemieślniczHENRYK SIENKIEWICZo-handlowym Północnego Mazowsza. Wieś Poświętne była dawniej własnością kościelną, stąd jej nazwa, wywodząca się przypuszczalnie od wchodzących w skład uposażenia duchowieństwa nadziałów ziemi, tzw. "włók kościelnych". Była też jednym z najstarszych ośrodków osadniczych Północnego Mazowsza.

 Po przyjeździe do Poświętnego Sienkiewicz zamieszkał w pokoiku na facjatce parterowego dworu Weyherów, wokół którego rozciągał się gęsto poszyty, stary park, graniczący z doliną rzeki Płonki.

Murowany dwór zbudowano w połowie XIX wieku; według tradycji ustnej w 1863 r. został skonfiskowany prawowitym właścicielom i tytułem donacji przekazany przez władze rosyjskie nieznanemu bliżej generałowi. Dzierżawcą majątku poświęckiego został Klemens Mścichowski, zięć Karola Weyhera, syna jednego z potomków Clausa Weyhera. Claus Weyher, protoplasta rodu, właściciel majątku Gniszewo koło Tczewa, był dziadem biskupa kamieńskiego Marcina i pradziadem założyciela Weyherowa, Jakuba. Weyherowie byli potomkami znanej rodziny kaszubskiej, której początki sięgają XVI wieku.

Dworek Sienkiewiczówka - historia
Strona